Rozliczanie dochodów z zagranicy – o czym warto pamiętać

Na wyjazd za granicę w celach zarobkowych decyduje się wielu Polaków. Warto pamiętać, że wiąże się to z koniecznością spełnienia obowiązków wobec organów podatkowych w Polsce oraz kraju faktycznego uzyskania dochodu. O sposobie rozliczenia decyduje kilka czynników. Jeżeli podatnik uzyskuje zarobki w kilku krajach, wiele zależy od rezydencji podatkowej oraz warunków umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zaliczka na podatek musi być pobrana od każdego dochodu. Do dopełnienia formalności względem organu podatkowego zobowiązany jest również pracodawca.

Rezydencja podatkowa

Rezydencja podatkowa określa kraj zamieszkania dla celów podatkowych. Jeżeli status rezydenta dotyczy Polski, pracownik musi rozliczać wszystkie dochody uzyskane w kraju i za granicą w urzędzie skarbowym. Pozostałe osoby wykazują w rozliczeniu podatkowym jedynie dochód otrzymany od polskiego pracodawcy. Rezydent podatkowy w Polsce musi posiadać centrum interesów gospodarczych lub osobistych w tym kraju, bądź też po prostu przebywać na jego terytorium dłużej niż 183 dni w jednym roku podatkowym. Od konieczności spełnienia obowiązku podatkowego w Polsce i kraju pracodawcy przez polskiego rezydenta podatkowego uzyskującego dochód za granicą występują pewne wyjątki. Jeżeli dana osoba przebywa w drugim państwie krócej, pracodawca nie posiada siedziby w drugim państwie lub wynagrodzenie jest przenoszone przez stałą placówkę w drugim państwie, dochód jest opodatkowany tylko w Polsce. W przeciwnym razie należy skorzystać z zasady unikania podwójnego opodatkowania, czyli metody wyłącznie z progresją lub proporcjonalnego odliczenia. Jeżeli Polska nie podpisała porozumienia z danym krajem, rozliczenie podatku zagranicznego odbywa się zgodnie z przepisami dotyczącymi podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rozliczanie PIT z zagranicy

Podatnik nie ma możliwości dowolnego wyboru metody rozliczenia PIT z zagranicy. Wszystkie zasady są określane w przepisach podatkowych, bądź też umowach między krajami. Metoda wyłączenia z progresją obowiązuje np. w Niemczech, gdzie dochód uzyskany za granicą jest wyłączny z podstawy opodatkowania w Polsce. Na ustalenie stawki podatku od pozostałych dochodów wpływa wysokość zarobków w innym kraju, zgodnie ze skalą podatkową. W praktyce podatnik nie zawsze musi składać deklarację PIT w Polsce. Jeżeli uzyskał dochód zagraniczny zwolniony z podatku w Polsce, nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w tym kraju. W przypadku uzyskiwania również dochodów opodatkowanych w Polsce zgodnie ze skalą podatkową lub rozliczania się wspólnie z małżonkiem, obowiązują zasady rozliczenia dochodów według metody wyłączenia z progresją. Kwestie podatkowe, realizacja kontraktów i obsługa firm w Norwegii to usługi oferowane przez Polish Connection. Zespół specjalistów zapewnia wsparcie zarówno przedsiębiorcom, jak i osobom fizycznym. Polskie biuro rachunkowe w Norwegii może udzielić fachowego doradztwa w szerokim zakresie.

Wysokość zaliczek

Aby obliczyć wysokość zaliczek odprowadzanych w Polsce, należy zsumować dochody uzyskane w kraju i za granicą oraz oszacować podatek od sumy dochodów według skali podatkowej. Podatek należy następnie podzielić przez uzyskany dochód i pomnożyć przez 100. Uzyskana stopa procentowa powinna być pomnożona przez dochód uzyskany w Polsce, po czym należy odjąć od tej kwoty pobrane zaliczki. W przypadku metody proporcjonalnego odliczenia zagraniczny dochód jest opodatkowany w Polsce, a od należnego podatku odlicza się ten płacony w innym kraju. Odliczenie jest możliwe tylko do wysokości podatku proporcjonalnego dla dochodu osiągniętego w obcym państwie. Metoda proporcjonalnego odliczenia wiąże się z obowiązkiem złożenia deklaracji PIT w Polsce, niezależnie od faktu uzyskania innych dochodów poza zagranicznymi. Osoby przebywające i pracujące czasowo za granicą muszą wpłacać zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 12% dochodu.

—

Artykuł sponsorowany